دلنوشته های مادرانه

            گفتم ماندگاریم دست خودم نیست و زمان درگذر از لحظه ها پس چه بهتر که به رسم دیرین بنگارم خاطرات را تا که شاید بتوان ناب ترین زمان را در این صفحات حبس کرد هر چند که قلب صندوقچه محفوظ از ثانیه ثانیه عمر وذهن یاد آور شیرینی ها وتلخی هاست ،ولیکن زمان ایستا نبوده و آدمی ماندگار، می نگارم تا در پس گذر زمان آن زمان که گرد پیری بر من غالب گشت با مرور بر گذشته رنگ تازه ای زنم بر زندگانی ام وهدیه آسمانی زندگانیمان حسین کوچولو بداند که چقدر برای من و پدرش عزیز وگران است .گلی که به باغچه کوچک ولی وسیع من و وحیدم عطر و بویی تازه بخشید کوچولویی که خداوند پس از از دست دادن دخترم به من هدیه داد می گویم هدیه چون هنوز خود را لایق این لطف نمی دانم وتنها می توان گفت او هدیه ایست سبز که خالق زیبایی ها او را با دستان بابرکتش بر خان حقیر ما نهاد امیدوارم بتوانم امانت دار این نعمت الهی باشم